Glas-in-lood-ramen
De ramen in het schip van de kerk, vervaardigd door Henk Meijer.
In het schip van de kerk bevinden zich aan weerszijden grote glas-in-lood-ramen, bestaande uit blank glas. In twee van die kerkramen zijn bovendien bijzondere ramen aangebracht, die ieder een bezondere voorstelling bieden.
Het raam aan de noordkant verbeeldt chaos en onzekerheid. De hobbelige weg tekent de moeizaamheid van het bestaan: de strijd om in het gebroken bestaan als gelovige te leven. De handen vouwen zich naar elkaar toe als in gebed, inkeer. Hierdoor wordt een driehoek gevormd die tot Davidsster wordt: de belofte aan het volk van God. Wordt het geloof door die belofte een dode vis of een levende (ichthus). Het raam aan de zuidkant verbeeldt ordening en zekerheid. Over de chaos van ons leven (water is het beeld van de chaos) valt licht en zo ontstaat een lichtpad voor de in geloof optrekkende mens. Het licht is afkomstig van de Geest (de duif) die uit het gebroken bestaan mensen oproept tot ontmoeting, tot vrede (twee gezichten die elkaar naderen). De olijftak vormt een beschermend dak boven de hoofden van mensen die elkaar in liefde ontmoeten.
De ramen in het koor, vervaardigd door Willy Zandvliet
De raamopeningen zijn bij de grote restauratie in het midden van de 20e eeuw (1955-1957) versmald om plaats te kunnen bieden aan de nieuwe ramen. De smalle gebrandschilderde ramen in het koor zijn van de hand van de kunstenaar Willy Zandvliet. Zij verbeelden van links naar rechts de vijf hoofdfeesten uit het Nieuwe Testament. De kleuren van de achtergrond en van de medaillons vertonen een afwisseling van rood (verdriet) en blauw (vreugde). Bij enkele hoofdafbeeldingen is de kleur van achtergrond en medaillon gelijk. In de kerk is een brochure beschikbaar, waarin u een meer uitgebreide beschrijving aantreft.
In het schip van de kerk bevinden zich aan weerszijden grote glas-in-lood-ramen, bestaande uit blank glas. In twee van die kerkramen zijn bovendien bijzondere ramen aangebracht, die ieder een bezondere voorstelling bieden.
Het raam aan de noordkant verbeeldt chaos en onzekerheid. De hobbelige weg tekent de moeizaamheid van het bestaan: de strijd om in het gebroken bestaan als gelovige te leven. De handen vouwen zich naar elkaar toe als in gebed, inkeer. Hierdoor wordt een driehoek gevormd die tot Davidsster wordt: de belofte aan het volk van God. Wordt het geloof door die belofte een dode vis of een levende (ichthus). Het raam aan de zuidkant verbeeldt ordening en zekerheid. Over de chaos van ons leven (water is het beeld van de chaos) valt licht en zo ontstaat een lichtpad voor de in geloof optrekkende mens. Het licht is afkomstig van de Geest (de duif) die uit het gebroken bestaan mensen oproept tot ontmoeting, tot vrede (twee gezichten die elkaar naderen). De olijftak vormt een beschermend dak boven de hoofden van mensen die elkaar in liefde ontmoeten.
| Ichtus | Ordening en Zekerheid |
De ramen in het koor, vervaardigd door Willy Zandvliet
De raamopeningen zijn bij de grote restauratie in het midden van de 20e eeuw (1955-1957) versmald om plaats te kunnen bieden aan de nieuwe ramen. De smalle gebrandschilderde ramen in het koor zijn van de hand van de kunstenaar Willy Zandvliet. Zij verbeelden van links naar rechts de vijf hoofdfeesten uit het Nieuwe Testament. De kleuren van de achtergrond en van de medaillons vertonen een afwisseling van rood (verdriet) en blauw (vreugde). Bij enkele hoofdafbeeldingen is de kleur van achtergrond en medaillon gelijk. In de kerk is een brochure beschikbaar, waarin u een meer uitgebreide beschrijving aantreft.
terug